
Een bewoner van een appartement veroorzaakt al 5 jaar overlast. Deze overlast bestaat uit schreeuwen, geluidsoverlast van muziek en spelcomputer. Verder heeft hij een stoel door de ramen van zijn buren gegooid omdat hij zijn huissleutel kwijt was. Hij heeft met een buks op de overburen geschoten en vernielt hij de brievenbus van de buren; gooit eieren tegen de gevel.
In de afgelopen jaren is de politie herhaaldelijk betrokken geweest en heeft zelf gedreigd om de honden van de bewoner af te schieten omdat hij dreigde deze op de agenten los te laten.
Een buurvrouw heeft van het lawaai iets gezegd en als dank krijgt zij flessen met urine tegen de gevel. Ook schopt en slaat hij tegen de voordeur. De buurvrouw heeft een ring-deurbel en elk incident wordt gefilmd.
De woningstichting is het inmiddels zat en schakelt Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt SBWH in om een dossier aan te leggen met constateringen.
Nu blijkt deze bewoner bekend te zijn bij de GGZ en deze vindt dat de bewoner beschermd dient te worden. Nu blijkt dat deze bewoner zijn medicatie tegen schizofrenie niet neemt wat dus resulteert in zijn gedrag, Ook de ouders van de bewoner vinden het onterecht dat een onderzoek is opgestart tegen hun zoon en dat klachten en verklaringen van omwonenden worden verzameld.
Ook zijn ze naar de burgemeester gegaan met het verzoek om de woningstichting terug te roepen.
Wat is de balans: de buurvrouw is ondergedoken met haar kinderen, andere buren laten hun kinderen al langere tijd niet buiten spelen omdat de honden van de bewoner onbetrouwbaar zijn en zij niet weten in welke gemoedstoestand hun buurtbewoner is. Buurvrouwen doen met de auto boodschappen en niet op de fiets of lopend omdat ze bang zijn.
Maar volgens de hulpverlening heeft zij niets te maken met de buren alleen met haar cliënt. De politie heeft de buurtbewoner wel eens meegenomen naar het bureau maar na een paar uur was hij weer terug en is zijn gedrag niet veranderd.
In totaal hebben negen gezinnen ernstige overlast van een persoon die een psychische aandoening heeft maar volgens alle afspraken over opvang van ‘verwarde’ mensen mag er niets worden ondernomen zoals ontbinding van de huurovereenkomst op grond van overlast.
Vroeger waren er instellingen waar dergelijke patiënten behandeld werden maar nu moeten de buurt gebukt gaan onder dergelijke gedrag. Ook zij betalen huur en hebben recht op woongenot. De bezuinigingen op de gezondheidszorg eisen hun tol en de politie wordt onevenredig zwaar belast met het zich bemoeien met de grote hoeveelheid verwarde personen.
Overlastgever verhuist naar een ander huis en een andere wijk. Verplaatsing van het probleem dus. Niet onbelangrijk is dat huisontruiming veel geld kost.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt via T 085-273 52 77 (ma t/m vrij 09.00 – 17.00u)
E info@sbwh.nl